Ιερά Πανήγυρις Ι.Ν. Αγίων Πάντων Ροδινής – 14 & 15 Ιουνίου 2025

 

«Ἡ ἑορτή πάντων τῶν Ἁγίων: Ὁ καρπὸς τοῦ Πνεύματος»

Ιερά Πανήγυρις Ι.Ν. Αγίων Πάντων Ρωδινής – 14 & 15 Ιουνίου 2025

Με σεμνότητα, ευλάβεια και λειτουργική μεγαλοπρέπεια ετελέσθη η καθιερωμένη Ιερά Πανήγυρις του Ιερού Ναού Αγίων Πάντων Ροδινής, τιμώντας την Κυριακή μετά την Πεντηκοστή, κατά την οποία η Αγία μας Εκκλησία αναπέμπει ύμνους και δοξολογίες προς τον εν Τριάδι Θεόν, δοξάζουσα «πάντας τοὺς ἀπ’ αἰῶνος εὐαρεστήσαντας Θεῷ»· όλους εκείνους που ετέλεσαν τον δρόμο της καθάρσεως, του φωτισμού και της θεώσεως.

Η μνήμη των Αγίων δεν αποτελεί απλώς τιμή προσώπων του παρελθόντος, αλλά εσχατολογική μαρτυρία· οι Άγιοι είναι η απόδειξη τῆς παρουσίας τοῦ Θεού στον κόσμο, «ζῶντα ἱερά», φορεῖς τοῦ Ἀγίου Πνεύματος, φῶς μέσα εἰς τὸ σκότος. Καρπός της Πεντηκοστής, η Σύναξη Πάντων των Αγίων αναδεικνύει τον σκοπό της Εκκλησίας: τη σωτηρία του ανθρώπου, τη μεταμόρφωση του κόσμου, την ενοίκηση του Θεού «ἐν ἡμῖν».

Η Θεία Λατρεία

Το εσπέρας του Σαββάτου 14ης Ιουνίου ετελέσθη ο Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός, προεξάρχοντος του Αιδεσιμολογιωτάτου Πρωτοπρεσβυτέρου π. Κωνσταντίνου Ευαγγελάτου, όστις με λόγο καρδιακό και θεολογικό ανεφέρθη στην ενότητα των Αγίων ως το πρότυπο της εν Χριστῷ κοινωνίας, τονίζοντας ότι «ἐν τῷ Χριστῷ οὐκ ἔνι παρελθόν, ἀλλὰ ἀνακεφαλαίωσις πάντων ἐν Πνεύματι».

Το πρωί της Κυριακής, 15ης Ιουνίου, ετελέσθη η Πανηγυρική Θεία Λειτουργία υπό του Πανοσιολογιωτάτου Αρχιμανδρίτου π. Βασιλείου Μπακογιάννη, όστις με ήθος ιερατικό και φρόνημα πατερικό εκήρυξε περί της οικουμενικότητας της αγιότητος, τονίζοντας ότι «ἡ Ἀγιότης δὲν ἀποτελεῖ προνόμιον ἀλλ’ ἔκφρασιν τῆς ἐνεργείας τῆς Χάριτος ἐν ταπεινοῖς καρδίαις».

Το Ιερό Αναλόγιο – Ἐν ἤχῳ καὶ ἐν δοξολογίᾳ

Η πανηγυρική ατμόσφαιρα ενεπνεύσθη και ετελειώθη ἐν ἤχῳ ἱερῷ· τους Ἱερούς Ψαλμούς απέδωσαν μετά βαθυτάτης κατανύξεως ο Αναγνώστης της Ιεράς και Αποστολικής Μητροπόλεως Πατρών κ. Σπυρίδων Καλαμπόκας και ο Λαμπαδάριος κ. Μιχαήλ Παπαγεωργίου, πλαισιωμένοι υπό φιλομούσων ιεροψαλτών και φίλων της Συνορίας Σιμών. Το ιερό αναλόγιο εσκορπούσε ήχους βυζαντινούς, ορθοδόξους, αυθεντικώς εκκλησιαστικούς, μιμούμενο το ύφος και τη διάταξη του Ἁγίου Ὄρους.

Η Αγιορειτική Ατμόσφαιρα – Λειτουργικὸς Λόγος Ζωῆς

Η πανήγυρις διεποτίσθη από αγιορειτική κατάνυξη: κηροπήγια φωτεινά, λιβάνι εύοσμο, βηματάριο κατανυκτικό, παρουσία πιστών κάθε ηλικίας, μικροί και μεγάλοι, ερχόμενοι «μὴ νά βλεποῦν ἀλλὰ νά μεταλαμβάνουν, νά κοινωνοῦν τοῦ μυστηρίου». Η Ρωδινή, δια των ημερών αυτών, έγινε μικρὸς Γολγοθᾶς και μικρὴ Πεντηκοστή, φανέρωσις τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἀληθείας.

Συμπέρασμα – Οἱ Ἅγιοι ὡς προοπτική ζωῆς

Η μνήμη των Αγίων δεν είναι απλώς ένα ιστορικό γεγονός ή μια ηθική υπενθύμιση. Είναι προσκλητήριο: κάλεσμα αγώνα, κάλεσμα μετανοίας, κάλεσμα θεώσεως. Οι Άγιοι δεν είναι μόνο πρόσωπα του παρελθόντος. Είναι παρόντες, συμπορεύονται, πρεσβεύουν, συγκροτούν το «νέφος μαρτύρων» που μας ενισχύει στον δικό μας αγώνα.

Ἐν τῷ φωτὶ τοῦ Χριστοῦ, ἡ ἑορτή τῶν Πάντων Ἁγίων γίνεται ἑορτή καὶ τοῦ μέλλοντός μας.

«Ἅγιοι τοῦ Θεοῦ, πρεσβεῦσατε ὑπὲρ ἡμῶν!»